Telefon: 607 561 153
email:
fizjoterapiabrusilowicz@gmail.com
adres:
ul. Plac Staszica 12
Wrocław 50-223
W ofercie posiadam wizyty w miejscu zamieszkania Pacjenta. Wymagają one wcześniejszego ustalenia dogodnego dla obu stron terminu.
Poniedziałek - Piątek
12:00 - 19:00
Sobota, Niedziela i Święta
Nieczynne
Na czym polega metoda równoważenia dr Tana?
Akupunktura metodą równoważenia dr Tana polega na zastosowaniu kilku kroków. Po pierwsze, terapeuta identyfikuje region bolesny oraz przyporządkowuje go do danego meridianu, przebiegającego w jego obrębie. Następnie, korzystając z jednego z 6 systemów, poszukuje się regionu odwzorowania w odległym regionie ciała, np. na przeciwległej kończynie.
Efektem jest natychmiastowe zmniejszenie bądź zniesienie poziomu bólu. Brzmi niewiarygodnie?
Mechanizm działania akupunktury równoważącej metodą dr Tana
Odpowiedzi na pytanie „jak to działa” udzielić może embriologia, a więc nauka o rozwoju zarodkowym człowieka. Szczególne światło na mechanizm działania metody przynosi tzw. koncepcja E.C.I.W.O. – Embryo contains information of whole organisation (embrion zawiera informacje o całej organizacji). Koncepcja ta ukazuje, iż zawiązki każdej z kończyn zawierają informacje potrzebne do rozwoju w cały organizm. Idąc tym tropem, na każdej z kończyn można poszukiwać odwzorowania innego obszaru ciała. Ten fakt wykorzystywany jest w ramach metody dr Tana. I tak np. problemy bólowe barku prawego można rozwiązywać poprzez nakłucie odpowiadających punktów w obrębie stawów skokowych, biodrowych, nadgarstków oraz przeciwległego barku.
Za mechanizm przeciwbólowy odpowiada uwolnienie endogennych opioidów w obrębie centralnego układu nerwowego. Są to naturalnie produkowane przez organizm substancje uśmierzające ból. Stymulowanie obszaru odwzorowującego okolicę objętą bólem powoduje uwolnienie opioidów, co przekłada się na natychmiastowe efekty przeciwbólowe.
Dodatkowo, badania za pomocą kamery termowizyjnej ukazały, iż wbicie igieł w okolicę odwzorowującą wpływa na rozszerzenie naczyń krwionośnych oraz zwiększenia ciepłoty skóry obszaru odwzorowanego. I tak np. wbicie igieł w obszar lewego przedramienia może rozszerzyć naczynia krwionośne w obrębie prawego podudzia.
Jak wykorzystuje się akupunkturę równoważącą metodą dr Tana?
Metoda równoważenia cieszy się przede wszystkim uznaniem ze względu natychmiastowe efekty w redukcji bólu. Spektrum oddziaływania jest jednak znacznie szersze, głównie ze względu na efekt rozszerzenia naczyń krwionośnych oraz zwiększenie przepływu krwi, co przekłada się na przyspieszenie gojenia. Do dolegliwości, które można z powodzeniem leczyć bądź wspomagać ich leczenie należą:
bóle mięśniowo-powięziowe
bóle kręgosłupa, dyskopatie
zespoły korzeniowe
neuropatie
rany pooperacyjne
stopa cukrzycowa
bóle miesiączkowe
dolegliwości trzewne
bóle stawów
Koncepcja metody PNF powstała w 1946 r. w Kalifornii dzięki współpracy neurofizjologa – dr. Hermana Kabata i fizjoterapeutki – Maggie Knott. Metoda przyjazna dla pacjenta oparta na bezbolesnej pracy. PNF wykorzystuje złożone wzorce ruchowe, które są automatycznie wykonywane przez człowieka w czasie całego życia. Dokładnie opracowano i wyróżniono wzorce dla łopatki, miednicy, kończyny górnej, dolnej, tułowia i głowy. Dodatkowo określono wzorce dla równoczesnych ruchów kończyn górnych i dolnych. Terapeuta wykorzystuje silne odcinki ciała i umiejętności pacjenta do ułatwiania reedukacji utraconych funkcji. Pacjent wspólnie z fizjoterapeutą planuje i wyznacza cele ćwiczeń. Wykorzystywane są techniki uczące ruchu i koordynacji, stabilizujące, rozluźniające, mobilizujące, przeciwbólowe i inne, typowe dla metody, a także program ćwiczeń na materacu, nauka chodzenia, usprawnianie funkcji wegetatywnych.
Terapia została stworzona w 1991 roku przez amerykańskiego lekarza i osteopatę dr Stephena Typaldosa. Terapeuta w tej metodzie diagnozuje pacjenta na podstawie interpretacji jego mimiki i gestykulacji, które w połączeniu z wywiadem pozwalają na maksymalnie dokładną ocenę i dobór odpowiednich technik leczenia. Ten system leczenia jest oparty na sześciu odkształceniach powięziowych, z których każde posiada specyficzny język ciała i opis charakteru bólu, co jest kluczowym elementem diagnostycznym. FDM może spowodować szybkie i całkowite wyleczenie takich urazów narządu ruchu jak: naciągnięcia mięśni, zwichnięte kostki, zamrożony bark, skręcenia kolana, bóle okolicy kręgosłupa.
Manipulacja powięzi (fascial manipulation) jest metodą terapii manualnej o bardzo dużej skuteczności w zwalczaniu dolegliwości bólowych (a także innych objawów) układu ruchu. Twórcą metody jest włoski fizjoterapeuta Luigi Stecco, który w oparciu o anatomię i fizjologię oraz na podstawie tysięcy przeprowadzonych zabiegów opracował ten innowacyjny system terapeutyczny. Znaczny wkład w rozwój metody mają córka autora dr Carla Stecco oraz syn dr Antonio Stecco.
Metoda polega na manipulacji określonych punktów (cenrów koordynacji i fuzyjnych centrów koordynacji) na ciele pacjenta, które pokrywają się z punktami: akupunkturowym, spustowymi, Cyriaxa oraz Meigne’a. W akupunkturze poszczególne punkty znajdują się na przebiegu meridianów (kanałów energetycznych), natomiast w manipulacji powięzi centra koordynacji znajdują się na przebiegu sekwencji, przekątnych oraz spiral mięśniowo-powięziowych. Formacje te są drogami rozchodzenia się kompensacji w ciele jak również drogami rozchodzenia się bólu. Metoda uwzględnia więc całościowe podejście do ciała, traktując poszczególne jego segmenty, jako pojedyncze ogniwa łańcucha tkankowego, którego ciągłość zapewnia powięź. Wyboru punktów przeznaczonych do manipulacji dokonuje się według określonych reguł na podstawie weryfikacji ruchowej i palpacyjnej. Niezwykle istotnym elementem gwarantującym skuteczną terapię jest szczegółowy wywiad a następnie na podstawie zebranych informacji wypełnienie karty pacjenta .
Jest to metoda postępowania fizjoterapeutycznego. Opracowana została przez dwóch norweskich: Freddy’ego Kaltenborna oraz Olafa Evjentha. Pracując nad koncepcją w roku 1972 stworzyli oni system Ortopedycznej Terapii Manualnej (OMT Kaltenborn-Evjenth Konzept), który obecnie stanowi jeden z najbardziej rozpowszechnionych na świecie fizjoterapeutycznych systemów leczniczych. Szkolenia z tej metody zaopatrują terapeutów w kompleksowy system badania oraz leczenia pacjentów z ortopedycznymi dysfunkcjami narządu ruchu.
Plastrowanie dynamiczne (inaczej Kinesiology Taping) – metoda terapeutyczna polegająca na oklejaniu wybranych fragmentów ciała plastrami o specjalnej strukturze, jest jedną z metod plastrowania. Została opracowana i spopularyzowana na początku lat osiemdziesiątych przez Japończyka Dr Kenzo Kase. Wykorzystuje się w niej specjalnie wytworzony plaster , który nie ogranicza ruchów, rozciąga się tylko na długość, o ciężarze i grubości zbliżonych do parametrów skóry. Jest odporny na działanie wody i nie powoduje uczuleń dzięki specjalnemu klejowi, którym jest nasączony z jednej strony. Kolory aplikacji nie mają żadnych dodatkowych działań.
Kinesiology taping ma nieograniczone zastosowanie, można go użyć przy wszelkich bólach (kręgosłupa, kolan, nawet menstruacyjnych) jak i również przy siniakach, obrzękach, bliznach i zwichnięciach. Jest to metoda absolutnie bezbolesna, naklejony plaster utrzymuje się na ciele do tygodnia czasu, działa zgodnie z funkcjonowaniem organizmu przez 24 godziny na dobę. Efekt poprawy jest zauważalny bezpośrednio po aplikacji i utrzymuje się po jej usunięciu.
Fizjoterapia stomatologiczna wykorzystywana jest w leczeniu licznych zaburzeń w obrębie stawu skroniowo-żuchwowego. Aparat ruchowy narządu żucia należy do systemu odpowiadającego za przeżuwanie, artykulację, oddychanie, połykanie, a także za odczuwanie smaku.
Jego funkcjonowanie jest uwarunkowane zależnościami między pniem mózgu, mózgowiem oraz układem nerwowym.
Zaburzenia stawów skroniowo-żuchwowych dotyka około 50% – 70% ogółu populacji na świecie. Schorzenie zazwyczaj nie wykazuje objawów, pacjent nie zdaje sobie sprawy z problemu, dopóki nie pojawią się specyficzne dolegliwości bólowe, których nasilenie bywa bardzo uporczywe i trudne do zniesienia. Na dodatek nie pomagają niesteroidowe leki przeciwzapalne.
Jedną z metod stosowanych w łagodzeniu objawów oraz zapobieganiu wtórnym skutkom bruksizmu stawu skroniowo-żuchwowego jest terapia manualna. Wskazaniem do jej zastosowania są: zaburzenia czynności ruchu w stawie (hipermobilność, hipomobilność), zaburzenia czynności mięśni oraz bóle i zawroty głowy. W skład badania wchodzą: wywiad, interpretacja badań diagnostycznych, badanie czynne i bierne zakresu ruchu żuchwy, badania palpacyjne i okołostawowe stawu skroniowo-żuchwowego, badanie gry stawowe. Również istotna jest informacja o dolegliwościach występujących w dzieciństwie, np. wada zgryzu, wszelkiego rodzaje wady narządu ruchu itp.